साउदीबाट अपांग बनेर फर्केका चन्द्रबहादुरलाई उपचारमा समस्या

धन कमाउने आशा बोकेर ऋण खोजेर साउदी अरब पुग्नुभएका रामपुर नगरपालिका–५ सुन्दरटोल बस्ने ३९ वर्षीय परियार विदेश पुगेको सात दिनमै तीन तलामाथिबाट खसेर जीवनभर अर्काको सहारामा बाँच्नु पर्ने भएको छ ।

एक छोरा, एक छोरी र श्रीमतीको पालनपोषण गर्न र घरव्यवहार सहजरुपमा चलाउन अनेकौँ सपना बोकेर विदेश पुग्नुभएका परियार गएको सात दिनमै राति सुत्ने क्रममा तीन तलामाथिबाट खसेपछि उहाँ जीवनभर अपाङ्ग भएर बाँच्नु परेको छ ।

आफू अपाङ्ग भएर बाँच्नुको पीडा जति छ मनमा, त्योभन्दा दोब्बर पीडा उहाँलाई उपचार कसरी गर्ने भन्ने पीडाले सताइरहेको छ । सम्पत्तिको नाममा छ आना जग्गामा पानी आउँदा ओत लाग्ने र घाम छेक्ने एउटा सामान्य झुप्रो छ । तीन महिनासम्म साउदीमै कम्पनीले उपचार गरेर स्वास्थ्यमा सामान्य सुधार आएपछि उहाँलाई घर पठाएको छ ।

साँझ बिहान के खाऊँ, के लाऊँजस्तो अवस्थामा जीवन गुजारा गरिरहनुभएका चन्द्रबहादुरको परिवारको सपना अहिले मरुभूमिमा बिलिन भएको अवस्थामा छ । उहाँको दाहिने हात, दुईवटा खुट्टाले काम नगर्ने भएको छ भने उहाँ सुन्न राम्रोसँग सक्नुहुन्छ तर आवाज निकालेर बोल्न भने सक्नुहुन्न ।

बिरामी चन्द्रबहादुरलाई भेट्न जाने आफन्त साथीभाइलाई उहाँले इशारा गर्दै आफूलाई उपचार गरी जीवन बचाइदिन अनुरोध गर्नुहुन्छ । छिनमै बेहोस हुने छिनमै होसमा आउने हँुदा पनि उहाँको परिवार भावविह्वल छ ।

धन कमाएर परिवार पाल्ने मिठो सपना बुन्नुभएका परियारको सपना काम सुरु गरेको दुई दिनमै मरुभूमिको हावाले उडायो । कम्पनीले घर फर्काएपछि परिवारले ऋण खोजेर उपचारका लागि विभिन्न स्थानमा पु¥याउँदै आएको छ ।

अहिलेसम्म उपचारमा रु दुई लाखभन्दा बढी खर्च भइसकेको उहाँकी श्रीमती मिट्ठु परियारले बताउनुभयो । “आयस्रोत केही छैन ऋण खोजेरै भएपनि उपचार गरेको छु”– “साहुले दिनदिनै सताएको छ, कमाउने बाटो नहँुदा अहिले उपचारमा निकै समस्या परेको छ” उहाँले भन्नुभयो । कुनै संघ संस्था, व्यक्तिबाट केही सहयोग नपाउँदा उहाँलाई बिरामीको उपचार कसरी गर्ने भन्ने समस्याले रातदिन पिरोलेको छ ।

नेपालस्थित वर्कफोर्स म्यानपावर कम्पनीमार्फत उहाँ रु एक लाख २० हजार लगानी गरेर साउदी पुग्नुभएको हो । काममा लागेको दुई दिनमै उहाँ जीवनभरका लागि अशक्त हुनुप¥यो । उहाँले विदेशमा कमाएको धनले पहिला बास बस्ने एउटा घर बनाउने सोच बनाउनुभएको थियो, तर त्यो सपना नै रह्यो ।

चन्द्रबहादुर त एउटा प्रतिनिधि पात्र मात्र हुन् । उहाँ जस्ता हजारौँ युवाको सपना मरुभूमिमा बिलिन हुन पुगेका छन् । स्वदेशमै रोजगारीको अवस्था सरकारले सिर्जना गर्न सकेको भए लाखौँ युवा यसरी विदेशीनुपर्ने थिएन ।

काम र दामका लागि विदेशमा रगत र पसिना बगाउने हजारौँ युवालाई यहीँ बसेर काम गर्ने अवस्था सिर्जित भएको खण्डमा यस्ता अकल्पनीय घटनाका सिकार बन्नुपर्ने थिएन । बेरोजगारीको चरम समस्याले गर्दा नै उनीहरु नचाहँदा नचाहँदै पनि विदेश पुग्न बाध्य भएका छन् ।